Wysoczyzny morenowe, zwane na pobrzeżu kępami, są w strefie
  krawędziowej obficie rozcięte różnej wielkości dolinami. Od strony morza
  na kępy oddziaływuje abrazja fal morskich, która tworzy urwiska
  nabrzeżne zwane klifami. Tutaj ląd cofa się nawet z prędkością 2 m w ciągu
  roku. U podnóża klifu występuje wąska, kamienista plaża, na której
  spotyka się duże głazy wymyte z morenowego materiału. Na przylądku
  Rozewie proces abrazji został zatrzymany przez człowieka w wyniku
  zbudowania u podnóża klifu betonowej opaski. Obecnie klif ten jest martwy. W efekcie sukcesji ekologicznej nagie początkowo stoki pokryły się roślinnością: najpierw murawową , potem krzewiastą i wreszcie leśną. Obszar ten o powierzchni 12,15 ha jest rezerwatem chronionym.

Rezerwat przyrody:
Rezerwat w tej okolicy pełni rolę edukacyjno - poznawczą. Główna tematyka to zagadnienia historyczne, geograficzne i przyrodnicze. Przez teren rezerwatu prowadzą ku morzu dwa zejścia (drewniane i kamienne schodki). Początek ścieżki znajduje się przy latarni morskiej, dalej przebiega krawędzią
wysoczyzny, tuż przy klifie i granicy rezerwatu - obok drzew uznanych za pomniki przyrody, schodzi do morza dnem wąwozu o nazwie Łebski Żleb, następnie biegnie wzdłuż brzegu morza po betonowej opasce. Drewnianymi schodkami wiedzie do góry, po czym kamiennymi wraca do morza. Stąd kamienistym brzegiem prowadzi w stronę Jastrzębiej Góry i pierwszym wyjściem poprzez Lisi Jar dochodzi do obelisku, który postawił w 1928 roku hrabia Rossetti, a upamiętniającym przygodę Zygmunta III Wazy (w 1598 roku w okolicach Lisiego Jaru rozbił się statek króla).

Lisi Jar stanowi rozcięcie erozyjne pomiędzy Rozewiem a Jastrzębią Górą o głębokości 50 metrów i stromych zboczach porośniętych bukowym lasem. Pośród wiekowych, bo ponad 100 letnich buków spotkać możemy pojedyncze okazy brzozy, dzikiej gruszy, świerku i jarzębiny. Runo leśne tworzę krzewy leszczyny, jałowca, kaliny, jeżyny, maliny i głogu, a także mniejsza roślinność taka jak: widłak, bluszcz, storczyk i wrzos.

Położenie Przylądka Rozewie na jednym z głównych szlaków przelotu ptaków sprawia, że możemy tu spotkać rzadkie gatunki. Dwa razy do roku wiosną i jesienią różnorodne ptasie gromady przelatują nad rozewskim rezerwatem i zatrzymują się na jego terenach dla odpoczynku. Rozewscy latarnicy w okresie przelotu ptaków zaobserwowali bardzo ciekawe zjawisko. Jak wiemy każda ptasia gromada leci w charakterystycznym dla siebie kluczu. Kiedy latarnia wysyła fale świetlne lecące w ich pobliżu ptaki na chwilę tracą szyk, mieszając się ze sobą, a po wyjściu z promieni w ptasich gromadach powraca poprzedni ład i porządek. Te tereny szczególnie upodobały sobie: sroki, szpaki, wrony, gile, gołębie i kukułki, zaś z rzadszych gatunków ujrzeć możemy jastrzębie, sokoły a nawet orły. Fauna nadmorskich lasów nie różni się niczym szczególnym od fauny leśnej w pozostałych częściach naszego kraju. Podczas spaceru spotkać można sarny, łasice, dziki, zające, lisy, wiewiórki, a przy odrobinie szczęścia jeża lub kunę.